Funkcje

W bloku kodu można tworzyć funkcje, a następnie można je ponownie wywoływać w innym miejscu w definicji dodatku Dynamo. Powoduje to utworzenie innej warstwy sterującej w pliku parametrycznym. Można to postrzegać jako wersję tekstową węzła niestandardowego. W tym przypadku „nadrzędny” blok kodu jest łatwo dostępny i może być umieszczony w dowolnym miejscu na wykresie. Nie są potrzebne żadne przewody.

Parent

Pierwszy wiersz zawiera słowo kluczowe „def”, następnie nazwę funkcji, a następnie nazwy danych wejściowych w nawiasach. Klamry definiują treść funkcji. Wartość jest zwracana za pomocą instrukcji „return =”. Bloki kodu, które definiują funkcję, nie mają portów wejściowych ani wyjściowych, ponieważ są wywoływane z innych bloków kodu.

/*This is a multi-line comment,
which continues for
multiple lines*/
def FunctionName(in1,in2)
{
//This is a comment
sum = in1+in2;
return sum;
};

Podrzędne

Wywołaj funkcję w innym bloku kodu w tym samym pliku przez podanie nazwy i takiej samej liczby argumentów. Działa to tak jak w przypadku gotowych węzłów w bibliotece.

FunctionName(in1,in2);

Ćwiczenie: kula według osi Z

Pobierz plik przykładowy, klikając poniższe łącze.

Pełna lista plików przykładowych znajduje się w załączniku.

W tym ćwiczeniu zostanie utworzona ogólna definicja, która utworzy sfery z wejściowej listy punktów. Promień tych sfer zależy od właściwości Z każdego punktu.

Zacznijmy od przedziału liczbowego dziesięciu wartości z zakresu od 0 do 100. Podłącz je do węzłów Point.ByCoordinates, aby utworzyć linię przekątną.

Utwórz węzeł Code Block i wprowadź naszą definicję.

1. Użyj następujących wierszy kodu:

   Copy

   def sphereByZ(inputPt)
   {
   
   };

inputPt to nazwa, którą nadaliśmy reprezentacji punktów sterujących funkcją. Na razie funkcja niczego nie robi, ale w kolejnych krokach ją skonstruujemy.

1. Dodając elementy do funkcji Code Block, umieścimy komentarz i zmienną sphereRadius, która wysyła zapytanie o położenie Z każdego punktu. Pamiętaj, że inputPt.Z nie wymaga nawiasów jak metoda. Jest to zapytanie o właściwości istniejącego elementu, dlatego żadne dane wejściowe nie są konieczne:

Copy

def sphereByZ(inputPt,radiusRatio)
{
//get Z Value, ise ot to drive radius of sphere
sphereRadius=inputPt.Z;
};

1. Teraz przypomnijmy sobie funkcję, którą utworzyliśmy w innym węźle Code Block. Jeśli dwukrotnie klikniemy obszar roboczy, aby utworzyć nowy węzeł Code Block, i wpiszemy sphereB, dodatek Dynamo zasugeruje zdefiniowaną przez nas wcześniej funkcję sphereByZ. Funkcja została dodana do biblioteki intellisense. To przydatne.

1. Teraz wywołamy tę funkcję i utworzymy zmienną o nazwie Pt, aby podłączyć punkty utworzone w poprzednich krokach:

   Copy

   sphereByZ(Pt)

2. Wszystkie wyjścia mają wartości null. Dlaczego tak jest? W definicji funkcji obliczamy zmienną sphereRadius, ale nie zdefiniowaliśmy, co funkcja powinna zwracać na wyjściu. Możemy to naprawić w następnym kroku.

1. Ważnym krokiem jest zdefiniowanie wyjścia funkcji przez dodanie wiersza return = sphereRadius; do funkcji sphereByZ.

2. Teraz na wyjściu węzła Code Block pojawiają się współrzędne Z każdego punktu.

Teraz utworzymy właściwe sfery, edytując funkcję nadrzędną.

1. Najpierw zdefiniujemy sferę za pomocą wiersza kodu: sphere=Sphere.ByCenterPointRadius(inputPt,sphereRadius);

2. Następnie zmienimy zwracaną wartość na sphere zamiast sphereRadius: return = sphere; To pozwoli nam uzyskać kilka gigantycznych sfer w podglądzie Dynamo.

1. Aby zwiększyć rozmiar tych sfer, zaktualizuj wartość sphereRadius dodając dzielnik: sphereRadius = inputPt.Z/20; Teraz możemy dostrzec osobne sfery i zrozumieć związek między wartością promienia a wartością Z.

1. W węźle Point.ByCoordinates tworzymy siatkę punktów, zmieniając skratowanie z Shortest List na Cross Product. Funkcja sphereByZ nadal w pełni działa, dlatego wszystkie punkty tworzą sfery z promieniami na podstawie wartości Z.

1. Aby przetestować rozwiązanie, podłączymy oryginalną listę liczb do wejść X węzła Point.ByCoordinates. Mamy teraz sześcian sfer.

2. Uwaga: jeśli obliczenia na komputerze trwają długo, spróbuj zmienić #10 na wartość typu #5.

Pamiętaj, że utworzona przez nas funkcja sphereByZ to funkcja ogólna, więc możemy przywołać helisę z wcześniejszej lekcji i zastosować do niej tę funkcję.

Ostatni krok: sterowanie współczynnikiem promienia za pomocą parametru zdefiniowanego przez użytkownika. Aby to zrobić, należy utworzyć nowe wejście dla tej funkcji, a także zastąpić dzielnik 20 parametrem.

1. Zaktualizuj definicję funkcji sphereByZ do postaci:

   Copy

   def sphereByZ(inputPt,radiusRatio)
   {
   //get Z Value, use it to drive radius of sphere
   sphereRadius=inputPt.Z/radiusRatio;
   //Define Sphere Geometry
   sphere=Sphere.ByCenterPointRadius(inputPt,sphereRadius);
   //Define output for function
   return sphere;
   };

2. Zaktualizuj podrzędne węzły Code Block, dodając do wejścia zmienną ratio: sphereByZ(Pt,ratio);. Podłącz suwak do nowo utworzonego wejścia węzła Code Block i zmieniaj rozmiar promieni na podstawie współczynnika promienia.