Wykonywanie skryptów w języku Python w węzłach Zero-Touch (C#)

Wykonywanie skryptów w języku Python w węzłach Zero-Touch (C#)

Jeśli użytkownik potrafi pisać skrypty w języku Python i chce uzupełnić węzły standardowe dodatku w języku Python Dynamo o więcej funkcji, może utworzyć własny za pomocą funkcji Zero-Touch. Zacznijmy od prostego przykładu umożliwiającego przekazanie skryptu w języku Python jako ciągu do węzła Zero-Touch, w którym wykonywany jest skrypt i zwracany jest wynik. Ta analiza przypadku jest oparta na przewodnikach i przykładach z sekcji „Pierwsze kroki”. Użytkownicy dopiero zaczynający tworzenie węzłów Zero-Touch powinni się z nimi zapoznać.

Węzeł Zero-Touch wykonujący ciąg skryptu w języku Python

Węzeł Zero-Touch wykonujący ciąg skryptu w języku Python

Silnik języka Python

Ten węzeł bazuje na wystąpieniu silnika skryptów IronPython. Aby to obsłużyć, należy utworzyć odwołanie do kilku dodatkowych zespołów. Wykonaj poniższe czynności, aby skonfigurować szablon podstawowy w programie Visual Studio:

• Tworzenie nowego projektu klasy programu Visual Studio

• Dodaj odwołanie do pliku IronPython.dll znajdującego się tutaj: C:\Program Files (x86)\IronPython 2.7\IronPython.dll

• Dodaj odwołanie do pliku Microsoft.Scripting.dll znajdującego się tutaj: C:\Program Files (x86)\IronPython 2.7\Platforms\Net40\Microsoft.Scripting.dll

• Dołącz do tej klasy instrukcje IronPython.Hosting i Microsoft.Scripting.Hosting using

• Dodaj pusty konstruktor prywatny, aby zapobiec dodaniu dodatkowego węzła do biblioteki Dynamo wraz z pakietem

• Utwórz nową metodę, która przyjmuje pojedynczy ciąg jako parametr wejściowy

• W ramach tej metody utworzymy wystąpienie nowego silnika języka Python i utworzymy pusty zakres skryptu. Ten zakres można sobie wyobrazić jako zmienne globalne w wystąpieniu interpretera języka Python

• Następnie wywołaj operację Execute dla silnika, przekazując ciąg wejściowy i zakres jako parametry

• Na koniec pobierz i zwróć wyniki skryptu, wywołując operację GetVariable dla zakresu i przekazując nazwę zmiennej ze skryptu w języku Python zawierającą wartość, którą próbujesz zwrócić. (Więcej informacji znajduje się w poniższym przykładzie)

Poniższy kod stanowi przykład kroku opisanego powyżej. Skompilowanie rozwiązania spowoduje utworzenie nowego pliku .dll znajdującego się w folderze bin projektu. Ten plik .dll można teraz zaimportować do dodatku Dynamo jako część pakietu lub przechodząc do polecenia File < Import Library...

using IronPython.Hosting;
using Microsoft.Scripting.Hosting;

namespace PythonLibrary
{
    public class PythonZT
    {
        // Unless a constructor is provided, Dynamo will automatically create one and add it to the library
        // To avoid this, create a private constructor
        private PythonZT() { }

        // The method that executes the Python string
        public static string executePyString(string pyString)
        {
            ScriptEngine engine = Python.CreateEngine();
            ScriptScope scope = engine.CreateScope();
            engine.Execute(pyString, scope);
            // Return the value of the 'output' variable from the Python script below
            var output = scope.GetVariable("output");
            return (output);
        }
    }
}

Skrypt w języku Python zwraca zmienną output, co oznacza, że w skrypcie w języku Python będzie potrzebna zmienna output. Użyj tego skryptu przykładowego, aby przetestować węzeł w dodatku Dynamo. Jeśli ten węzeł języka Python był kiedykolwiek używany w dodatku Dynamo, poniższe czynności powinny wyglądać znajomo. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję dotyczącą języka Python w przewodniku.

import clr
clr.AddReference('ProtoGeometry')
from Autodesk.DesignScript.Geometry import *

cube = Cuboid.ByLengths(10,10,10);
volume = cube.Volume
output = str(volume)

Wiele pozycji danych wyjściowych

Jednym z ograniczeń standardowych węzłów języka Python jest to, że mają one tylko jeden port wyjściowy. Jeśli więc chcemy zwrócić wiele obiektów, musimy utworzyć listę i umieścić na niej poszczególne obiekty. Jeśli zmodyfikujemy powyższy przykład tak, aby zwracał słownik, możemy dodać dowolną liczbę portów wyjściowych. Więcej informacji na temat słowników znajduje się w temacie „Dalsze kroki z Zero-Touch” w sekcji dotyczącej zwracania wielu wartości.

Ten węzeł umożliwia zwrócenie zarówno objętości prostopadłościanu, jak i jego centroidy.

Ten węzeł umożliwia zwrócenie zarówno objętości prostopadłościanu, jak i jego centroidy.

Zmodyfikujmy poprzedni przykład, wykonując następujące czynności:

• Dodaj odwołanie do pliku DynamoServices.dll z Menedżera pakietów NuGet

• Oprócz poprzednich zespołów dołącz zespoły System.Collections.Generic i Autodesk.DesignScript.Runtime

• Zmień typ zwracany w metodzie, aby zwracać słownik, który będzie zawierał dane wyjściowe

• Każda pozycja wyjściowa musi zostać osobno pobrana z zakresu (dla większych zestawów danych wyjściowych rozważ skonfigurowanie prostej pętli)

using IronPython.Hosting;
using Microsoft.Scripting.Hosting;
using System.Collections.Generic;
using Autodesk.DesignScript.Runtime;

namespace PythonLibrary
{
    public class PythonZT
    {
        private PythonZT() { }

        [MultiReturn(new[] { "output1", "output2" })]
        public static Dictionary<string, object> executePyString(string pyString)
        {
            ScriptEngine engine = Python.CreateEngine();
            ScriptScope scope = engine.CreateScope();
            engine.Execute(pyString, scope);
            // Return the value of 'output1' from script
            var output1 = scope.GetVariable("output1");
            // Return the value of 'output2' from script
            var output2 = scope.GetVariable("output2");
            // Define the names of outputs and the objects to return
            return new Dictionary<string, object> {
                { "output1", (output1) },
                { "output2", (output2) }
            };
        }
    }
}

Do tego przykładowego skryptu w języku Python dodaliśmy również dodatkową zmienną wyjściową (output2). Należy pamiętać, że te zmienne mogą używać dowolnych konwencji nazewnictwa języka Python, dlatego określenia „output” (dane wyjściowe) użyto wyłącznie w celu zachowania przejrzystości w tym przykładzie.

import clr
clr.AddReference('ProtoGeometry')
from Autodesk.DesignScript.Geometry import *

cube = Cuboid.ByLengths(10,10,10);
centroid = Cuboid.Centroid(cube);
volume = cube.Volume
output1 = str(volume)
output2 = str(centroid)